موزه و کافه های زیبای پارس +تصاویر

سایت راهنمای سفر و گردشگری ترمینال به نقل از هفته نامه اوقات خوش – بهار سلیمانی: قدم زدن در شانزه لیزه و عطر یک قهوه فرانسوی خالص شاید یکی از سرگرمی های هر گردشگری باشد که پاریس را به عنوان مقصد خود انتخاب کرده است. پاریس، پایتخت فرانسه یکی از مهدهای تمدن است که به دلیل زیرساخت های مناسب هر ساله میزبان گردشگران و رویدادهای فرهگی بسیاری در دنیاست.

این شهر که یکی از ارزان ترین مقاصد گردشگری فرهنگی دنیا شناخته می شود، هر ساله پذیرای حدود ۳۰ میلیون گردشگر است. این پایتخت زیبا علاوه بر داشتن جاذبه های طبیعی و فرهنگی مختلف هر گردشگری را به سوی خود می کشاند. جاذبه هایی مانند موزه ها و عمارت های باشکوه، کتابخانه های قدیمی و کافه های معروف و خیابان های کافه محور که بعضی از آنها را در این گزارش معرفی می کنیم.

مرکز ملی هنر و فرهنگ ژرژ پمپیدو

یکی از مراکز فرهنگی پاریس، مرکز ملی هنر و فرهنگ ژرژ پمپیدو است که در محل بوبور به خواست ژرژ پمپیدو، رئیس جمهور وقت فرانسه ایجاد و تبدیل به مرکزی برای آفرینش هنرهای مدرن و معاصر شد. ژرژ پمپیدو یکی از شخصیت های ادبی و هنری شاخص فرانسه نیز بود و فرودگاه بزرگ پاریس نیز به نام او نامگذاری شده است.

این مرکز یکی از پربازدیدترین مراکز فرهنگی پاریس است. آنچه این مرکز را مشهور ساخته علاوه بر نمای سازه، مجموعه هنرهای مدرن دنیا و سالن های نمایش و سینما و… است که فرصتی فراهم کرده تا بتوانیم پاریس را از زاویه ای دیگر ببینیم.

نمای منحصر به فرد

نمای داخل مرکز پمپیدو به همان اندازه نمای خارجی حیرت آور است. این مرکز در ساختمانی قرار گرفته که پس از بازدید معماری آن را هیچ گاه فراموش نخواهید کرد. ساختمان مرکز پمپیدو که توسط ریچارد راجرز و رنزو پیانو در دهه ۷۰ میلادی طراحی شده است، کانال کشی، دودکش و پله برقی که معمولا در معماری های سنتی پنهان بود را در معرض دید گذشته و نمای خارجی بدیع و پرحاشیه ای را پیش رو همگان قرار داده است.

برخی منتقدان این نما را به نمای یک پالایشگاه نفت در مرکز شهر تشبیه می کنند. تمامی گردش ترافیکی به بخش جلویی مرکز منتهی می شود: لوله های بیرونی رنگ شده، پدیده ای منحصر به فرد از ساختمان ساخته اند. لوله های تهویه به رنگ آبی، لوله های آّب به رنگ سبز و خطوط برق به رنگ زرد درآمده اند.

آسانسورها قرمزند، کانال کشی های سفید هم پوشش های تهویه بخش های زیرزمینی است. حتی تیرک های فلزی ساختمان نیز قابل مشاهده اند. بدین ترتیب فضای قابل توجهی در داخل حفظ شده است. فضای داخلی این عمارت شامل موزه هنرهای معاصر، کتابخانه، مرکز نمایش و سینماست که توانسته تمام انتظارات را برآورده سازد.

پس از بازسازی مجدد در سال ۲۰۰۰ فضای موزه ها بزرگ تر شد و رستوران نیز به آن اضافه شد. اعمال این تغییرات امکان نمایش آثار و نمایش های بیشتر در زمینه حرکات موزون، تئاتر و موسیقی را فراهم آورده است. علاوه بر این فضای اختصاص یافته به جوانان نیز با گالری جدید کودکان گسترش یافت؛ در گالری کودکان همه ساله دو نمایشگاه برگزار می شود.

از دسامبر ۲۰۰۳ فضای شماره ۳۱۵ در طبقه اول، ضلع جنوبی مرکز، پیش از گالری جنوبی، در فضایی به مساحت ۳۱۵ مترمربع پذیرای هنرمندان معاصر است. به خصوص در همین مکان است که هر سال جایزه مارسل دوشان (Marcel Duchamp) اعطا می شود. نمای این مرکز در نظر اول شما را به یاد مسیرهای پرپیچ و خم می اندازد چرا که فضایی پیچیده، مسحورکننده دارد که پس از بازدید تا همیشه در خاطر شما می ماند.

بزرگ ترین مجموعه هنرهای معاصر در پاریس

این موزه نه تنها حاوی شاهکارهای هنری هنرمندانی چون پیکاسو، دوشان و میرو است، بلکه پذیرای اثر ۵۰۰۰۰ هنرمند دیگر در قرن ۱۹-۲۰ به سبک های کوبیسم، سوررئالیسم و مفاهیم انتزاعی است. برای دیدن مجموعه اصلی، از طبقه همکف بلیط تان را بخرید و سپس با آسانسور به طبقه چهارم بروید. تا آثار پس از دهه شصت را ببینید.

نمایشگاه هنرهای معاصر نیز در طبقه همکف قرار دارد. در بخش جنوبی گالری نیز آثار هنرمندان جوان و زیر ۴۰ سال قرار دارد. در بخش جنوبی گالری نیز این آثار هنرمندان جوان و زیر ۴۰ سال قرار دارد. اگر از قدم زدن در موزه لوور یا بازدید از برج ایفل خسته شده اید، مرکز پمپیدو می تواند یک انتخاب مناسب برای بازدید از یک مرکز فرهنگی است.

کتابخانه عمومی اطلاعات

این موسسه هنری و فرهنگی شامل یک کتابخانه عمومی بزرگ نیز است که از بهترین دیدنی های پاریس و جاذبه های فرانسه به شمار می رود. کتابخانه عمومی اطلاعات یک سازمان دولتی کاملا مستقل بوده و هدف اصلی این کتابخانه تسهیل دستیابی عموم مردم به اطلاعات بوده و مجموعه بزرگی از دایره المعارف های فرانسوی و خارجی را در دسترس عموم قرار می دهد. این کتابخانه عمومی که ورود آن برای عموم آزاد است، در سه طبقه از مرکز ژرژ پمپیدو مستقر است و بیش از صدها هزار جلد کتاب، نشریه، هزاران فیلم مستند و… را در اختیار مراجعه کنندگان قرار می دهد.

کتابخانه عمومی اطلاعات به طور متوسط ۱۵ هزار مراجعه کننده در روز دارد و تمامی اسناد و مدارک گوناگون مورد استفاده بازدیدکنندگان را دارا است. این کتابخانه ارتباط مداومی با کلیه مراکز فرانسوی و خارجی داشته و در چارچوب همایش ها و دوره های تحقیقاتی نقش آموزشی خود را دنبال می کند.

همچنین این کتابخانه فضاهای ویژه ای را نیز در اختیار مراجعه کنندگان قرار می دهد: کتابخانه نرم افراز، بانک نوار با بیش از هزار کاست، یک مرکز زبان جهت آموختن بیش از صد زبان و لهجه مختلف خارجی، محل مخصوص جهت استفاده از نشریات اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی شامل جدیدترین شماره بیش از ۱۰۰۰ روزنامه و مجله و هفته نامه.

مرکز ژرژ پمپیدو در فرانسه به مفهوم موزه شرافتی دیگر بخشید. مفهومی که در زمان ایجاد این موزه در رکورد به سر می برد. موفقیت این مرکز، سرچشمه ایجاد موسسات موزه ای پرشمار دیگری در سال های دهه ۸۰ و ۹۰ شد. اگر در تعطیلات کریسمس گذرتان به پاریس خورد، تماشای این موزه پرجاذبه و خیره کننده را از دست ندهید.

خیابان های کافه محور

بلوار مونت پارناس

محله مونت پارناس یکی از جاذبه های گردشگری در پاریس در ساحل چپ رود سن و مرکز بلوار مونت پارناس است. این مکان به علت استودیوهای موسیقی و کافه های خود مشهور است. رستوران های معروفی چون برتون که به خاطر پنکیک های فرانسوی اش معروف است، در حوالی این بلوار قرار گرفته است. ایستگاه بزرگ مترو مونت پارناس و بلندترنی برج مسکونی تجاری و اداری پاریس با نام برج مونت پارناس نیز در این محله واقع است.

این محله یکی دیگر از بهترین دیدنی های پاریس و جاذبه های فرانسه به شمار می رود. بعد از جنگ جهانی دوم این محله شاهد گردهمایی بزرگان دنیای هنر مانند نقاشان، مجسمه سازان، نویسندگان، شاعران و آهنگسازان بوده است. هنرمندان زیادی از سراسر دنیا به این محل می آمدند تا از فضای خلاقانه این کافه ها و قیمت های پایین اجاره در اقامتگاه های اطراف آنها، در جوی آرام بهره مند شوند. بسیاری از این هنرمندان آن زمان مشهور نبودند و حتی با فروش اثرهای شان روزگار می گذراندند.

هنرمندانی که به این محل رفت و آمد داشتند از پابلو پیکاسو گرفته تا ارنست همینگوی، ساموئل بکت، ماکس ژاکوب، خولیو گونزالس و… این بلوار و کافه هایش را پاتوق خود ساخته بودند. کافه های مونت پارناس محل مناسبی برای تجمع این افراد مشهور و به اشتراک گذاری ایده های شان بود. شاید کسی آن روزها فکر نمی کرد که این کافه ها خاستگاه اثرهای هنری شود که بعدها در موزه های بزرگ جهان نگه داری شوند؛ یکی از کافه های مرکزی این منطقه بعدها به نام پیکاسو تغییر نام داد.

بلوار سن میشل

کوچه های باریک منتهی به بلوار «سن میشل»، مرکز تجمع کافه ها است. رستوران هایی کوچک و بزرگ گه تنگ هم، رو به روی کلیسای نوتردام قرار گرفته اند. مغازه دارها در هر فصلی که باشد، دم در ایستاده اند و شما را به داخل دعوت می کنند.

کوچه های سن میشل یکی از بهترین مکان ها برای گذراندن شب در پاریس است. با چند بار بالا و پایین کردن کوچه ها و خواندن منوی غذای نصب شده در سردر کافه ها، انتخاب خوبی خواهید داشت. پاریس شهر غذاها، کافه ها و رستوران ها است.

کافه رستوران پروکوپ

این کافه نزدیک کلیسای نوتردام، یکی از قدیمی ترین کافه رستوران های پاریس قرار دارد و «پروکوپ» نام گرفته است. در همان محوطه ورودی کافه، روی دیوار سمت چپ تابلوی بزرگی بر دیوار نصب شده که درونش یک کلاه نظامی فرانسوی دیده می شود. به شما خواهند گفت که این کلاه را یکی از مشتریان این کافه، افسری بنام «ناپلئون بناپارت» شبی در این کافه جا گذاشته است.

در میان میزهای متعددی که در ۹ سالن مختلف این کافه برای مشتریان تعبیه کرده اند. یکی از میزها با تابلوی کوچکی مزین شده که رویش نوشته اند این میز متعلق به ولتر، نویسنده و فیلسوف فرانسوی است که اوقات خود را در این کافه به مطالعه، مباحثه با صاحب نظران و نوشتن مطلب می گذارنده است؛ در دوران پس از انقلاب، این کافه به مرکزی برای گردهمایی ادبا و فیلسوفان معروف قرن نوزدهم و بیستم فرانسه تبدیل شد.

ویکتور هوگو، بالزاک، آناتول فرانس، لافونتین، بخشی از شخصیت هایی هستند که هویت تاریخی این کافه را با حضور خود برجسته کرده اند. در این کافه و رستوران ها علاوه بر دیدن میزی که شخصیت مهم تاریخ، اوقات شان را آنجا می گذارندند، می توانید طعم غذاهای متنوع فرانسوی و بین المللی را بچشید.

کافه فلور

کافه فلور در کنار مراکز و مجتمع های لوکس پاریس یکی از جاذبه های گردشگری این شهر است که در بلوار سن ژرمن واقع شده، در سال ۱۸۸۷ در اوایل سومین جمهوری فرانسه افتتاح شد و نامش را از مجسمه ای که در آن سوی بلوار قرار داشت به عاریت گرفت.

از سال ۱۹۹۴ این کافه برگزاری نخستین دوره جایزه سالانه ادبیات به نویسندگان فرانسوی را آغاز کرده است و هر سال در ماه سپتامبر، پذیرای هیات داوری جایزه ادبی «دوفلور» است که جایزه ای را به نویسنده جوان برگزیده اهدا می کند. کافه فلور محل رفت و آمد روشنفکران بسیاری از جمله ژان پل ساتر و سیمون دوبوار بود و اکنون میز و صندلی آن به اسم خودشان در این کافه محفوظ مانده است. ژان پل سارتر و سیمین دوبوار بیشتر اوقات خود را در خدمت شاگردان، علاقه مندان، همکاران و دوستداران شان بودند.

این گروه می دانستند که هر وقت بخواهند آنها را ببینند باید به کافه فلور سر بزنند. در این کافه آن قدر به آنها تلفن زده می شد که سرانجام صاحب کافه یک خط تلفن اختصاصی به آنها داد. آنها این کافه را خانه خود کرده بودند.

میز هنرمندان، میز به قدمت تاریخ

شاید در گذرد به پاریس و کافه های مشهور آن میزی توجه شما را جلب کند که نامی رویش نوشته شده و کسی حق نشستن روی آن را ندارد. این نام اسامی هنرمندان مشهوری است که آن کافه پاتوق شان بوده و در گذر زمان آن میز و صندلی به نام آنها برای شان حفظ شده است.

هنوز در پاریس صندلی و میز سیمون دو بوار، ویکتور هوگو، والتر، ژان پل سارتر و هنرمندان مشهور دیگر برقرار است و خود همین میز و صندلی جاذبه توریستی اش برای آن کافه شده است. این کافه ها محلی برای ساختن داستان، ملاقات های اجتماعی و محلی آرامش بخش برای خلوت آنها بوده است.