راهنمای سفر به برزیل + تصاویر

سایت راهنمای سفر و گردشگری ترمینال به نقل از هفته نامه اوقات خوش – الناز حبیبی فر: سرزمین قهوه و فوتبال، برزیل، در جنوب قاره آمریکا قرار گرفته و پنجمین کشور پهناور جهان به شمار می رود. این کشور ششمین اقتصاد بزرگ جهان است و به لحاظ جغرافیایی با اروگوئه، آرژانتین، پاراگوئه، بولیوی، پرو، کلمبیا، ونزوئلا، گویان، سورینام و گویان فرانسه هم مرز است. برزیل، شرقی ترین کشور آمریکای جنوبی است.

گرچه اغلب به اشتباه ریو را به عنوان پایتخت این کشو رمی شناسند اما پایتخت این کشور، برزیلیا است. برزیلیا تقریبا در مرکز برزیل قرار دارد و به واسطه طراحی شهری لوسیو کوستا و معماری اسکار نیمایر شهرت بسیاری دارد. لازم به ذکر است که ریو طی سال های ۱۸۱۵ تا ۱۸۲۱ میلادی و همچنین سال های ۱۸۲۲ تا ۱۹۶۰ پایتخت این کشور بوده و امروزه بیشتر به واسطه جاذبه های توریستی از جمله مجسمه مسیح و ساحل های بی نظیرش شناخته می شود.

جنوب این کشور و شهرهایی نظیر سائوپائولو و کوریچیبا به دلیل مهاجرت با حضور بیشتر توریست ها در این مناطق، تحت تاثیر شهرسازی و فرهنگ اروپایی بوده اند.

هر چه به سمت شمال کشور می رویم تاثیر فرهنگ آفریقایی بیشتر دیده می شود. این تاثیرپذیری در وجوه مختلفی مثل معماری، پوشش و همچنین تغذیه مردم این مناطق نمود پیدا کرده است. با این حال وجوه مشترکی در تمامی کشور در زمینه تغذیه وجود دارد.

از جمله غذاهای سنتی برزیل که به طور روزانه در اکثر مناطق این کشور مصرف می شود برنج و لوبیای سیاه است. در کنار این غذا گاه انواع گوشت ها یا سالاد نیز استفاده می شود. با این حال تکرار روزانه این غذا معمولا برای اغلب توریست ها جذابیتی ندارد. در حقیقت وجه مشترکی که در تغذیه ایران و برزیل وجود دارد، وجود برنج در اکثر وعده های غذایی است.

از دیگر غذاهای معروف برزیل موککا است. موککا (Moqueca) در اصل مخصوص ایالت اسپریتو سانتو در جنوب شرقی برزیل بوده ولی امروزه دو نوع از آن یکی به سبک ایالت اسپریتو سانتو و دیگری به سبک ایالت بایا (Bahia) تهیه می شود. این غذا در تمامی برزیل شناخته شده و مصرف می شود.

موککا در اصل از ماهی یا میگو، پیاز، شیر نارگیل به همراه سبزی های مخصوص و در ظروف سنتی و گلی سرو می شود. در کنار این غذا برنج، آرد گیاه مانیوک (Farinha) و پیرائو (Pirao) نیز سرو می شود. اگرچه محتویات اصلی این غذا در سفره ایرانی استفاده نمی شود، با این حال با ذائقه ایرانی سازگار است.

«پائو دو کژو (Pao de queijo) به معنای نان پنیری در واقع نان های گرد و کوچکی هستند که داخل آنها پنیر قرار داده شده و سپس پخته شده است. به همین دلیل پینر داخل آن حالت چسبنده و مایع داشته و معمولا با قهوه و برای صبحانه با عصرانه مصرف می شود.

یکی از غذاهایی که حتما باید در برزیل امتحان کرد نوعی کرپ به نام «تاپیوکا» است. تاپیوکا مخصوص شمال برزیل بوده اما امروزه در همه جای این کشور استفاده می شود. تاپیوکا، در واقع نان سفید رنگی است که به شکل گرد روی حرارت می پزند و داخل آن مواد مختلفی می گذارند و از وسط تا می کنند.

معمولا منوی مخصوص تاپیوکا شبیه دو قسمت شیرین و شور می شود. همچنین اندازه نان آن هم می تواند متفاوت باشد. برای مثال داخل آن ترکیب موز و توتلا یا ترکیباتی از گوشت و پینر و سایر مخلفات را می گذارند. این غذا به راحتی در هر جای برزیل قابل تهیه است و قیمت آن به طور متوسط حدود هشت رئال است. با توجه به قابل انتخاب بودن محتویان این غذا، معمولا مورد پسند همه است.

 

آسایی از میوه آسایی که از خانواده توت ها (بری) است گرفته می شود. این خوراک شبیه به بستنی است اما رقیق تر بوده و رنگ آن بنفش تیره است. با توجه به اینکه ذائقه مردم برزیل بیشتر تمایل به طعم شیرین دارد، این خورکی نیز مثل بسیاری از خوراکی ها و نوشیدنی های این کشور، کاملا شیرین است. گاهی برای سرو آن از میوه هایی مثل موز، توت فرنگی، کیوی و انبه در لایه زیرین ظرف و همچنین تکه هیا شکلات یا اسماتیز روی آن استفاده می کنند.

علاوه بر غذاهای سنتی ذکر شده، غذاهای ژاپنی و ایتالیایی جایگاه ویژه ای در تغذیه مردم این کشور دارند و همانند بسیاری از کشورهای دیگر، رستوران های زنجیره ای مثل مک دونالد و ساب وی در اکثر مناطق به خصوص مناطق توریستی شعبه دارند.

یکی از انواع رستوران های رایج در برزیل رستوران های کیلویی هستند که در آنها مردم علاوه بر در اختیار داشتن گزینه های زیادی از غذاهای سنتی یا غذاهای کشورهای دیگر به طور سلف سرویس می توانند با توجه به وزن غذاهای مصرفی هزینه را پرداخت کنند. هزینه این رستوران ها متغیر است و به طور معمول می تواند کیلویی ۲۵ یا ۵۰ رئال یا حتی بیشتر باشد. در کل در مقایسه با رستوران هایی با کیفیت مشابه در تهران، این رستوران ها بسیار ارزان تر هستند.

گذری در رستوران های معروف ریو و سالوادور

بدون شک اگر قصد سفر به برزیل را داشته باشید به ریودوژانیرو سفر خواهید کرد، بنابراین پیش از هر جایی سری به رستوران های این شهر می زنیم.

از رستوران های معروف این شهر می توان به اسپریتا سانتا (Esprita Santa) اشاره کرد که از جمله پیشنهادهای برتر لوتلی پلنت نیز هست. این رستوران از لحاظ جغرافیایی در نزدیکی منطقه سانتا ترزا و البته پله های سلارون قرار دارد و در آن غذاهای سنتی برزیل سرو می شود؛ بنابراین موقعیت خوبی برای امتحان کردن موککا و البته نوشیدنی های مخصوص برزیل از جمله کایپیرینیا یا سایر آب میوه های طبیعی مخصوص این کشور خواهد بود.

اسپریتا سانتا با محدوده قیمت ۷۰ تا ۱۳۰ رئال – تقریبا معادل ۷۰ تا ۱۳۰ هزار تومان – برای هر غذا، در مقایسه با سایر رستوران ها، رستوران نسبتا گرانقیمتی به شمار می رود.

رستوران کوزموپلیتن (Cosmopolitan) در منطقه معروف لاپا (Lapa) از رستوران های شناخته شده ای به شمار می رود که نه تنها غذایی با کیفیت بسیار خوب ارائه می کند بلکه به داشتن میز و صندلی در داخل خیابان این امکان را به مشتریان می دهد که از محیط لاپا نیز لذت ببرند و البته بهترین زمان برای رفتن به این رستوران برای صرف شام خواهد بود.

علاوه بر رستوران های گفته شده، در خیابان لاواردو (Lavardo) که اولین خیابان ساخته شده در ریو است، بار و رستوران های بسیاری وجود دارد که هر کس با توجه به ذائقه و سبک غذایی که می پسندد می تواند به راحتی رستوران مورد نظرش را در آن انتخاب کند.

رستوران بعدی که قصد دارم معرفی کنم مربوط به شهر سالوادور از ایالت بایا (Bahia) است؛ رستورانی در دل منطقه تاریخی و بی نظیر پیورینیو (Peloninhio) و کاملا به سبک برزیلی. پیش از آنکه رستوران مورد نظر را معرفی کنم شاید بهتر باشد کمی با محیط پلورینیو آشنا شوید.

پلورینیو برخلاف آنچه در خیابان های معروف ریو یا به طور کلی در مناطق مدرن جنوب برزیل مشاهده می کنید، کاملا تاریخ یاست و اگر قصد سفر به برزیل را داشته باشید مطمئنا از بهترین تجربه هاب رای دیدن محیطی متفاوت چه از لحاظ معماری یا حتی مذهبی می تواند باشد.

جذابیت اصلی پلورینیو به دلیل وجود ساختمان های رنگی در تمامی خیابان های این منطقه است. علاوه بر آن وابستگی مردم بومی این منطقه به لباس سنتی بایا، زیبایی آن را چند برابر می کند. مردم این منطقه اغلب پوستی تیره دارند و آنچنان که پیش تر گفته شد، تاثیرپذیری از فرهنگ آفریقایی در ظاهر و پوشش آنها به خوبی مشاهده می شود.

رستوران های سنتی بسیاری در ساختمان های ساده و در عین حال زیبای این منطقه قرار دارند که علاوه بر ارائه غذای خوب و سرو غذا در ظروف گلی مربوط به این منطقه با پخش موسیقی برزیلی – هر چند پاپ – حس متفاوتی به شما خواهند داد. از سوی دیگر گاه با سرو چای با طعم های مختلف پیش از غذا و البته پیشخدمت هایی با لباس های سنتی به جذابیت این رستوران های کوچک اضافه می شود.

پیشنهاد دیگر در پلورینیو، رستوران کازا دو آمارلیندو (Case de Amarlindo) در هتلی با نام مشابه است. بعد از ورود به این هتل چهار ستاره و گذشتن از لابی مدرن آن، به رستوران کوچکی می رسید که بهترین محیط برای صرف غذای غیربرزیلی خواهد بود و اغلب غذاهای این رستوران، ایتالیایی بوده و قیمت نسبتا بالایی دارد اما صرف شام در محیط آرام و تراس طبقه آخر این هتل با منظره بی نظیرش در شب، خالی از لطف نیست.